Podczas oblężenia Akki podczas III krucjaty, ludzie założyli szpital, który zapewniał opiekę krzyżowcom ze Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Pod koniec XII wieku, ten szpital otrzymał od papieża przywilej, który zwalniał go spod jurysdykcji lokalnego biskupa i nadawał prawo do wyboru własnego mistrza, co doprowadziło do powstania zakonu rycerskiego. W 1199 roku, na mocy decyzji papieża Innocentego III, powstał Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, który opierał się na regule templariuszy w dziedzinie działalności wojskowej, a na regule joannitów w opiece nad chorymi. Już w kolejnym stuleciu Krzyżacy zaczęli budować swoje państwo, ale nie na Bliskim Wschodzie, lecz w samym sercu Europy.