W warowni w Tangermünde 19 listopada 1413 roku przyszedł na świat Fryderyk II Żelazny, znany również jako Fryderyk II Hohenzollern. W latach 1440–1471 pełniła funkcję elektora Brandenburgii i był synem Fryderyka I Hohenzollerna.
Młodość
Polska historiografia nazywa go “żelaznym”, natomiast niemiecka jako brandenburskiego, a czasem “Eisenzahn” czyli żelaznozębnego. Od 1419 roku rozważano małżeństwo między Fryderykiem a córką Władysława Jagiełły, Jadwigą. Jednakże, mimo tych planów, ślub nie doszedł do skutku, zarówno z powodu narodzin synów Jagiełły, jak i politycznego sprzeciwu cesarza Zygmunta Luksemburskiego.
Fryderyk pojawił się jeszcze w polskiej “grze o tron” po śmierci Władysława III Warneńczyka. Na zjeździe w Piotrkowie w 1446 roku, biskup Zbigniew Oleśnicki zgłosił kandydaturę Fryderyka II Hohenzollerna na polski tron. Jednak panowie koronni odrzucili tę propozycję, wybierając księcia mazowieckiego Bolesława IV. Później kandydatura Fryderyka była wykorzystywana jako narzędzie nacisku na Kazimierza Jagiellończyka.
Warto wspomnieć, że Kronika Pruska inaczej opisuje to zdarzenie, mówiąc, że Fryderyk został zaręczony z dziedziczną księżniczką polską w wieku 8 lat i przez 10 lat kształcił się w Polsce. Nagła śmierć narzeczonej zerwała związek i wpłynęła na melancholijne nastawienie młodego Fryderyka, które nie opuściło go do końca życia.
Rządy w Marchii i Elektorat Brandenburski
W roku 1437 rządy w Marchii objął Fryderyk po rezygnacji starszego brata Jana, a trzy lata później został elektorem Brandenburgii. Jego małżeństwo z Katarzyną Saską miało charakter polityczny i miało służyć rozwiązaniu konfliktów między Saksonią a Brandenburgią. Jednakże, małżeństwo to nie było szczęśliwe, a margrabiemu Fryderykowi przypisywano liczne romanse.
Fryderyk świadomie wycofał się z polityki Rzeszy, odrzucił koronę królewską Czech i skoncentrował się na umacnianiu swojej Marchii. W 1451 roku założył Zakon Łabędzi, wpływając na moralne i religijne wychowanie rycerstwa. To on ograniczył autonomię miast, co wywołało zamieszki, a jego przydomek “Żelaznozęby” wynikał z jego stanowczej postawy wobec stanów ziemskich, promując absolutystyczną politykę książęcą.
Pomnik i Potomstwo
Zamek w Tangermünde, miejsce narodzin Fryderyka II, istnieje do dziś i obecnie funkcjonuje jako hotel. Po gruntownym remoncie, 50-metrowa wieża kapituły jest dostępna jako wieża widokowa w ramach wycieczek z przewodnikiem. Rzeźbiarz Alexander Calandrelli stworzył pomnik Fryderyka II, który został odsłonięty w grudniu 1898 roku. Przedstawia on Fryderyka jako zwycięzcę miejskiego oporu, trzymającego dokument symbolizujący poddanie się miasta Berlin-Cölln.
Warownia w Tangermünde
Córka Fryderyka II, Małgorzata, została pierwszą żoną księcia pomorskiego Bogusława X.
Projekt pomnika Fryderyka II został stworzony przez rzeźbiarza Alexandra Calandrelli, a odsłonięto go w grudniu 1898 roku na berlińskiej Alei Zwycięstwa. Pomnik przedstawia Fryderyka jako zwycięzcę miejskiego oporu, trzymającego dokument symbolizujący poddanie się miasta Berlin-Cölln.
Zapraszam do wysłuchania na YouTube oraz na większości platform podcastowych
